به نقل از «ایسنا»

آنچه باید درباره فضاپیمای خصوصی «دریم چیسر» بدانیم

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۰۴۸۴

فضاپیمای «دریم چیسر» که ساخت و توسعه آن توسط شرکت آمریکایی «سیرا اسپیس» صورت می‌گیرد، برای بردن آزمایش‌ها، تجهیزات و محموله‌های مورد نیاز به «ایستگاه فضایی بین‌المللی» مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای خصوصی «دریم چیسر»(Dream Chaser) ساخت شرکت آمریکایی «سیرا اسپیس»(Sierra Space)، برای ارسال محموله و فضانوردان به مدار پایین زمین طراحی شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نسخه دریم چیسر قرار است آزمایش‌ها، تجهیزات و سایر محموله‌ها را در دسامبر ۲۰۲۳ به «ایستگاه فضایی بین‌المللی»(ISS) ببرد.

انتظار می‌رود که دریم چیسر برای نخستین پرتاب‌های خود از موشک کاملا جدید «ولکان قنطورس»(Vulcan Centaur) شرکت «ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی»(United Launch Alliance) استفاده کند تا هم این موشک و هم خود دریم چیسر آماده شوند. صرف نظر از موشک یا مأموریت، این فضاپیمای مشابه «شاتل»(Shuttle) برای فرود آمدن در باندهای شاتل معمولی در پایان پرواز طراحی شده است.

مشخصات دریم چیسر

طول: ۹ متر

ظرفیت بار: ۵۴۴۳ کیلوگرم بدون احتساب وسیله نقلیه که دارای ۴۵۳۶ کیلوگرم ظرفیت اضافی است.

بال‌ها: تاشو برای نسخه باری و غیر تاشو برای نسخه دارای سرنشین

ظرفیت سرنشین: هفت نفر

مقصدها: مدار پایین زمین یا ایستگاه‌های فضایی

موشک پرتاب‌گر: ولکان قنطورس؛ همراه با احتمال استفاده از یک موشک دیگر

طراحی و توسعه دریم چیسر

دریم چیسر کمی شبیه به نسخه‌ای از شاتل فضایی و براساس طرح‌های ناسا و شوروی است. طراحی دریم چیسر با توجه به طراحی فضاپیمای ناسا موسوم به «HL-۲۰» صورت گرفته است که به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد.

به گفته ناسا، HL-۲۰ براساس یک فضاپیمای شوروی به نام «BOR-۴» ساخته شد که یک هواپیمای جاسوسی آمریکا در اوایل دهه ۱۹۸۰ آن را مشاهده کرد. هواپیمای فضایی HL-۲۰ که هرگز در مدار قرار نگرفت، نوعی فضاپیما بود که بدنه آن «lift»(نیرویی که هواپیماها و فضاپیماها را در آسمان نگه می‌دارد) تولید می‌کند. ناسا به دنبال یک جایگزین ارزان و قابل اعتماد برای شاتل فضایی بود و طراحی HL-۲۰ به مدت ۱۵ سال دستخوش تغییراتی شد.

مقامات ناسا گفتند که شرکت «راکول اینترنشنال»(Rockwell International) در سال ۱۹۸۹، یک قرارداد را برای انجام دادن مطالعه و ارزیابی عمیق HL-۲۰ دریافت کرد. دانشجویان «دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی»(NCSU) و «دانشگاه ایالتی کشاورزی و فنی کارولینای شمالی»(North Carolina A&T) در سال ۱۹۹۰، یک مدل در مقیاس کامل ساختند تا ایمنی و قابلیت استفاده از فضاپیما را برای خدمه انسانی آزمایش کنند. علاوه بر این، مقامات ناسا گفتند که در سال ۱۹۹۱، مجوز یک مطالعه برای تعیین امکان‌سنجی توسعه یک نمونه اولیه و سیستم عملیاتی، به «شرکت توسعه پیشرفته لاکهید»(Lockheed Advanced Development Co.) واگذار شد.

برنامه تجاری سرنشین‌دار ناسا

نهادهای پیشین شرکت سیرا اسپیس شامل «اسپیس‌دو»(SpaceDev) و «سیرا نوادا کورپوریشن»(Sierra Nevada Corp)، مواد HL-۲۰ را در سال ۲۰۰۶ از ناسا دریافت کردند و طراحی را ارتقا دادند. تقریبا در همان زمان، ناسا در پی فاجعه سال ۲۰۰۳ شاتل «کلمبیا»(Columbia) که به منهدم شدن شاتل هنگام ورود مجدد و کشته شدن هفت فضانورد منجر شد، بررسی یک جایگزین را برای شاتل فضایی قدیمی آغاز کرد.

تلاش‌ها و مطالعات گوناگون در نهایت با ایجاد «برنامه تجاری سرنشین‌دار»(Commercial Crew Program) در سال ۲۰۱۰ به اوج رسید که هدف هدایت شرکت‌ها را در توسعه تاکسی‌های فضایی خصوصی به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی دنبال می‌کرد. سیرا نوادا برای قراردادهای توسعه برنامه تجاری سرنشین‌دار ناسا، با شرکت‌های دیگر به مدت چهار سال به رقابت پرداخت و پیشنهاد کرد که ماموریت‌های دریم چیسر خود را با استفاده از موشک «اطلس ۵»(Atlas V) شرکت ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی انجام دهد.

ناسا به تدریج طی چندین دور تأمین مالی توسعه، فهرست شرکت‌های رقیب را کاهش داد اما طراحی سیرا نوادا کورپوریشن تقریبا تا پایان فرآیند ادامه داشت. با وجود این، ناسا در سال ۲۰۱۴ کپسول سرنشین‌دار «دراگون»(Dragon) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) و فضاپیمای «استارلاینر»(Starliner) شرکت «بوئینگ»(Boeing) را به عنوان نخستین وسایل نقلیه تجاری سرنشین‌دار انتخاب کرد.

سیرا نوادا کورپوریشن در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۴، اعتراضی را با ادعای «پرسش‌های جدی و ناسازگاری در روند انتخاب منبع» به «دیوان محاسبات آمریکا»(GAO) ارسال کرد. در حین بررسی اتهامات، کار کردن روی توسعه برنامه تجاری سرنشین‌دار به طور موقت متوقف شد. دیوان محاسبات آمریکا در ژانویه ۲۰۱۵، هیچ مشکلی در ارزیابی پیدا نکرد و علیه سیرا نوادا کورپوریشن حکم داد.

محموله‌های تجاری ناسا

سیرا نوادا کورپوریشن در سال ۲۰۱۵، از نسخه باری دریم چیسر رونمایی کرد. این شرکت، یک قرارداد پرمنفعت ناسا را مبنی بر بردن محموله به ایستگاه فضایی بین‌المللی هدف قرار داده بود که پس از انعقاد قراردادهای پیشین برای استفاده از کپسول دراگون اسپیس‌ایکس و فضاپیمای «سیگنوس»(Cygnus) شرکت «Orbital ATK» که در حال حاضر «نورثروپ گرومن»(Northrop Grumman) نامیده می‌شود، به دنبال وسایل نقلیه جدید بود.

سیرا نوادا کورپوریشن در سال ۲۰۱۶، امتیاز قرارداد «CRS-۲» را از ناسا دریافت کرد تا حداقل شش پرواز را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دهد. اسپیس‌ایکس و Orbital ATK نیز قراردادهای CRS-۲ را دریافت کردند. در آن زمان، ناسا نخستین پروازها را برای سال ۲۰۱۸ مد نظر داشت اما همان طور که در برنامه‌های وسایل نقلیه در مراحل اولیه معمول است، تاریخ نخستین پرواز چندین سال به تعویق افتاد.

تغییرات کلیدی در طراحی دریم چیسر، شامل بال‌های تاشو برای قرار گرفتن در موشک هنگام پرتاب، نرم‌افزاری برای پرواز مستقل فضاپیما و گزینه سوزاندن بخشی از محموله در جو زمین از طریق ماژول قابل مصرف «شوتینگ استار»(Shoting Star) است. آزمایش‌های باقی‌مانده، همراه با دریم چیسر برای تجزیه و تحلیل به زمین برمی‌گردند.

مسئولیت‌های کلیدی دریم چیسر اکنون بر عهده سیرا اسپیس است؛ یک شرکت فضایی تجاری مستقل زیر چتر سیرا نوادا کورپوریشن که در سال ۲۰۲۱ تشکیل شد. سیرا اسپیس به غیر از ناسا، سایر مشتریان دریم چیسر مانند «وزارت دفاع آمریکا»(DOD) را نیز مد نظر قرار داده است. برای مثال، ارتش آمریکا و سیرا اسپیس در سال ۲۰۲۲، یک توافق همکاری را برای مطالعه حمل و نقل نقطه به نقطه محموله‌های امنیتی با استفاده از دریم چیسر اعلام کردند. البته، وزارت دفاع آمریکا در حال بررسی شرکت‌های دیگر است.

زمانی که شرکت ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی، بازنشستگی اطلس ۵ را اعلام کرد تا راه را برای ولکان قنطورس باز کند، دریم چیسر به یکی از نخستین پروازهای موشک جدید محول شد. با وجود این، تاخیر در توسعه دریم چیسر در مارس ۲۰۲۳، پرواز اولیه را به تعویق انداخت. شرکت ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی گفت تا زمانی که امکان‌پذیر باشد، برای دریم چیسر منتظر خواهد ماند. در غیر این صورت، این موقعیت به یک «شبیه‌ساز جِرم» اختصاص داده می‌شود تا روند پروازهای اولیه و صدور گواهینامه ولکان قنطورس ادامه یابد.

دومین و جدیدترین آزمایش فرود دریم چیسر، در نوامبر ۲۰۱۷ انجام شد و نمونه اولیه با موفقیت روی باند فرود آمد. «تنسیتی»(Tenacity) نام نسخه فضایی دریم چیسر است که برای نخستین پرواز باری به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده خواهد شد و از آوریل ۲۰۲۳ در دست توسعه قرار دارد. نخستین ماموریت به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی که «دریم چیسر دمو-۱»(Dream Chaser Demo-۱) نام دارد، آزمایشی برای توانایی‌های دریم چیسر پیش از عملیاتی شدن سیستم خواهد بود.

در آینده این امکان وجود دارد که دریم چیسر برای رفتن به ایستگاه فضایی خصوصی «اوربیتال ریف»(Orbital Reef) تحت سرپرستی شرکت «بلو اوریجین»(Blue Origin) استفاده شود و سیرا اسپیس، یک زیستگاه قابل باد کردن را برای آن فراهم می‌کند. اوربیتال ریف، یکی از مجموعه‌های در حال انجام شدن با بودجه ناسا است و به عنوان جانشین ایستگاه فضایی بین‌المللی در نظر گرفته می‌شود که انتظار می‌رود در سال ۲۰۳۰ بازنشسته شود. اوربیتال ریف در مسیر طولانی برای دریافت مجوز، یک بررسی حیاتی را با ناسا گذرانده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ايستگاه فضايي بين المللي دانشگاه تهران ايستگاه فضايي بين المللي وزارت علوم دانشگاه پيام نور جهاد دانشگاهی پژوهشگاه رویان سلطان النیادی مهار تورم و رشد تولید دانشگاه تهران ايستگاه فضايي بين المللي وزارت علوم دانشگاه پيام نور مقصد ایستگاه فضایی بین المللی نخستین پرواز سیرا اسپیس دریم چیسر محموله ها شرکت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۰۴۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور از دسترسی هوش مصنوعی به اطلاعات حساس جلوگیری کنیم؟

هر محتوایی که در سطح اینترنت مشاهده می‌کنید، به‌احتمال زیاد جمع‌آوری شده و برای آموزش نسل کنونی هوش مصنوعی مولد مورد استفاده قرار گرفته است. مدل‌های زبان بزرگ مثل ChatGPT و ابزار‌های تولیدکننده‌ی تصویر با انبوهی از داده‌های ما تغذیه می‌شوند. حتی اگر این داده‌ها برای ساخت چت‌بات به‌کار نروند، می‌توانند در ویژگی‌های دیگر یادگیری ماشین استفاده شوند.

شرکت‌های فناوری برای جمع‌آوری داده‌هایی که به‌گفته خودشان برای خلق هوش مصنوعی مولد ضروری هستند، سرتاسر وب را با بی‌توجهی به حقوق مؤلفان، قوانین کپی‌رایت و حریم خصوصی کاربران، مورد استفاده قرار داده‌اند. شرکت‌هایی هم که انبوهی از اطلاعات کاربران را در اختیار دارند، به‌دنبال سهمی از سود صنعت هوش مصنوعی هستند.

اگر شما هم نگران هستید که داده‌‌هایتان مورد استفاده‌ی هوش مصنوعی قرار بگیرد، ما در این مقاله به‌بررسی راهکارهای جلوگیری از دسترسی هوش مصنوعی به اطلاعات خصوصی می‌پردازیم.

پیش‌از آن‌که به روش‌های جلوگیری از دسترسی هوش مصنوعی به اطلاعات خصوصی بپردازیم، بهتر است سطح انتظارات را در حد واقع‌بینانه نگه‌داریم. بسیاری از شرکت‌های توسعه‌دهنده‌ی هوش مصنوعی از مدت‌ها قبل اقدام به جمع‌آوری گسترده‌ی داده‌های وب کرده‌اند؛ بنابر این، احتمالاً هر آنچه که تا امروز منتشر کرده‌اید، هم‌اکنون در سیستم‌های آن‌ها وجود دارد. این شرکت‌ها درباره‌ی اطلاعاتی که استخراج یا خریداری کرده‌اند، شفاف عمل نمی‌کنند و اطلاعات ما در این زمینه بسیار مبهم است.

شرکت‌ها می‌توانند فرایند انصراف از استفاده‌ی داده‌ها برای آموزش هوش مصنوعی را پیچیده کنند. بسیاری از افراد درباره‌ی مجوز‌هایی که پذیرفته‌اند یا نحوه‌ی به‌کارگیری داده‌ها، دید روشنی ندارند. این موضوع مربوط‌به قبل‌از زمانی است که به قوانین مختلف، مانند حمایت از حقوق مالکیت فکری و قوانین قدرتمند حفظ حریم خصوصی اروپا، توجه شود. فیسبوک، گوگل و شرکت‌های دیگر، در اسناد مربوط‌به حریم خصوصی خود ذکر کرده‌اند که شاید از داده‌های شما برای آموزش هوش مصنوعی استفاده کنند.

فهرست زیر فقط شامل شرکت‌هایی می‌شود که درحال‌حاضر راهکاری برای منع دسترسی آن‌ها به داده‌های شخصی کاربران برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی ارائه می‌دهند.

روش جلوگیری از دسترسی ابزارهای هوش مصنوعی به داده‌ها

ذخیره‌سازی فایل‌ها در سرویس‌های ابری، مزایای زیادی دارد. اما این فایل‌ها می‌توانند برای مقاصد دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرند. براساس اسناد شرکت‌هایی مانند ادوبی و آمازون، داده‌های ذخیره‌شده در فضای ابری آن‌ها، می‌تواند برای آموزش الگوریتم‌های یادگیری ماشین به‌کار رود.

گوگل جمنای

اگر از چت‌بات گوگل جمنای (Gemini) استفاده می‌کنید، باید بدانید کارشناسان انسانی برخی مکالمات شما را برای بررسی و بهبود مدل هوش مصنوعی بازبینی می‌کنند. به‌هر حال، می‌توانید این دسترسی را لغو کنید. بدین‌منظور جمنای را در مرورگر خود باز کرده، روی بخش Activity کلیک و سپس از منوی کشویی Turn Off را انتخاب کنید. در این قسمت، می‌توانید صرفاً فعالیت جمنای را غیرفعال کنید و یا با انتخاب گزینه‌ی Delete data، هم دسترسی را لغو کرده و هم اطلاعات مکالمات گذشته را پاک کنید.

نکته‌ی مهم اینکه با غیرفعال‌سازی دسترسی جمنای به داده‌های شخصی خود، مکالمات آتی شما دیگر برای بازبینی دردسترس نخواهد بود، اما اطلاعات مکالمات قبلی که برای بررسی انتخاب شده‌اند، همچنان تا سه سال نزد گوگل باقی خواهند ماند.

تنظیمات حریم خصوصی OpenAI ChatGPT

هنگام استفاده از چت‌بات‌ها، ناخواسته اطلاعات شخصی زیادی را فاش می‌کنیم. OpenAI، به‌عنوان توسعه‌دهنده‌ی چت‌بات محبوب ChatGPT، به کاربران اختیاراتی برای کنترل داده‌هایشان می‌دهد. این اختیار شامل جلوگیری از استفاده از اطلاعات برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی آینده می‌شود.

طبق صفحات راهنمای OpenAI، کاربران وب ChatGPT که حساب کاربری ندارند، باید به بخش تنظیمات (Settings) مراجعه و گزینه‌ی Improve the model for everyone را غیرفعال کنند. اگر حساب کاربری دارید و ازطریق مرورگر وب وارد شده‌اید، باید به بخشChatGPT بروید و سپس در مسیر Settings و Data Controls، گزینه‌ی Chat History & Training را خاموش کنید. درصورتی‌که از اپلیکیشن‌های موبایل ChatGPT استفاده می‌کنید، به Settings مراجعه کرده و Data Controls را انتخاب کنید و درنهایت گزینه‌ی Chat History & Training را خاموش کنید.

صفحات پشتیبانی OpenAI هشدار می‌دهند که تغییر تنظیمات دسترسی به داده‌های شخصی در مرورگر یا دستگاه خاص، روی سایر مرورگرها یا دستگاه‌های شما همگام‌سازی نمی‌شود؛ بنابراین، باید اینکار را در هر جایی که از ChatGPT استفاده می‌کنید، انجام دهید.

فعالیت‌های OpenAI فراتر از ChatGPT است. این استارتاپ برای ابزار تولید تصویر Dall-E 3 نیز فرمی در نظر گرفته است که به شما امکان می‌دهد با ارسال آن، تصاویر مورد نظر خود را از مجموعه داده‌های آموزشی آینده حذف کنید. در این فرم باید نام، ایمیل، مالکیت حق‌نشر تصویر، جزئیات تصویر و اصل تصویر را آپلود کنید. OpenAI همچنین می‌گوید اگر حجم زیادی از تصاویر را به‌صورت آنلاین میزبانی می‌کنید که نمی‌خواهید برای آموزش داده‌ها استفاده شوند، شاید اضافه‌کردن GPTBot به فایل robots.txt وب‌سایت محل میزبانی تصاویر، روش کارآمدتری باشد.

Perplexity

Perplexity استارتاپی است که با استفاده از هوش مصنوعی در جست‌وجوی وب و یافتن پاسخ سؤالات به کاربران کمک می‌کند. این ابزار مثل سایر نرم‌افزارهای مشابه، به‌صورت پیش‌فرض رضایت شما برای استفاده از تعاملات و داده‌هایتان را در جهت بهبود هوش مصنوعی خود دریافت می‌کند. برای غیرفعال‌کردن این مورد، روی نام کاربری خود کلیک کنید، به بخش Account بروید و AI Data Retention را در حالت غیرفعال قرار دهید.

تنظیمات حریم خصوصی ادوبی

اگر از حساب کاربری شخصی ادوبی استفاده می‌کنید، غیرفعال‌کردن این قابلیت به‌سادگی امکان‌پذیر است. بدین‌منظور باید در صفحه‌ی حریم خصوصی ادوبی به بخش Content analysis بروید و کلید مربوطه را خاموش کنید. برای حساب‌های تجاری یا آموزشی، این امکان به‌صورت مجزا برای تک‌تک کاربران وجود ندارد و برای غیرفعال‌سازی آن باید با مدیر سیستم تماس بگیرید.

صفحه تنظیمات حریم خصوصی وردپرس

وردپرس گزینه‌ای برای جلوگیری از اشتراک‌گذاری داده‌ها با سرویس‌های شخص ثالث دارد. برای فعال کردن این قابلیت، در پنل مدیریت وب‌سایت، روی Settings و بعد از آن General و سپس Privacy کلیک کرده و در نهایت تیک گزینه‌ی Prevent third-party sharing را بزنید. سخنگوی Automattic می‌گوید: «ما درحال همکاری با خزنده‌های وب ازجمله Common Crawl هستیم تا جلوی دسترسی و فروش غیرمجاز محتوای کاربران را بگیریم.»

Grammarly

درحال حاضر، کاربران عادی گرمرلی (Grammarly) امکان لغو استفاده از داده‌هایشان را برای بهبود مدل یادگیری ماشین این سرویس ندارند. این امکان فقط برای حساب‌های تجاری (Business Account) دردسترس است که به‌صورت خودکار قابل مدیریت بوده و نیازی به درخواست مستقیم کاربر ندارد.

برای لغو دسترسی گرمرلی در حساب‌های تجاری، به تنظیمات حساب کاربری (Account Settings) مراجعه، روی تب Data Settings کلیک و سپس گزینه‌ی Product Improvement & Training را غیرفعال کنید. همچنین، حساب‌های تجاری تحت مدیریت مانند حساب‌های آموزشی و حساب‌های خریداری‌شده ازطریق نماینده‌ی فروش گرمرلی، به‌صورت خودکار از فرایند آموزش مدل هوش مصنوعی مستثنی هستند.

صفحه حریم خصوصی Quora

Quora ادعا می‌کند درحال‌حاضر از پاسخ‌ها، پست‌ها یا نظرات کاربران برای آموزش هوش مصنوعی استفاده نمی‌کند. این شرکت همچنین هیچ‌گونه داده‌ی کاربری را برای آموزش هوش مصنوعی به‌فروش نمی‌رساند. به‌هر حال، Quora همچنان گزینه‌ای برای انصراف از این موضوع در نظر گرفته است. برای اینکار، به صفحه‌ی Settings بروید، روی Privacy کلیک و سپس Allow large language models to be trained on your content را غیرفعال کنید.

به‌نوشته‌ی WIRED، امکان دارد Quora همچنان از برخی پست‌های خاص برای آموزش مدل‌های زبان بزرگ (LLM) استفاده کند. صفحات راهنمای این شرکت توضیح می‌دهند درصورتی‌که به پاسخ تولیدشده با هوش مصنوعی، پاسخ دهید، شاید اطلاعات آن، برای آموزش هوش مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد. این شرکت اشاره می‌کند که احتمال استخراج داده‌ها ازطرف شرکت‌های متفرقه نیز وجود دارد.

Tumblr
شرکت Automattic، مالک وب‌سایت‌های Tumblr و WordPress.com، اعلام کرده که با همکاری شرکت‌های هوش مصنوعی قصد دارد از مجموعه داده‌های عظیم و منحصربه‌فرد محتوای منتشر شده در پلتفرم‌های خود برای آموزش هوش مصنوعی استفاده کند. سخنگوی این شرکت تأکید کرده است که ایمیل‌های کاربران و محتوای خصوصی شامل این همکاری نخواهد شد.

درصورتی‌که در Tumblr وبلاگ شخصی دارید، می‌توانید با مراجعه به Settings، انتخاب وبلاگ، کلیک روی آیکون چرخ‌دنده، رفتن به بخش Visibility و فعال‌کردن گزینه‌ی Prevent third-party sharing مانع استفاده از محتوای خود برای آموزش هوش مصنوعی شوید. همچنین بر اساس صفحات پشتیبانی Tumblr، پست‌های صریح، وبلاگ‌های حذف‌شده، و وبلاگ‌های دارای رمزعبور یا خصوصی به‌هیچ‌وجه با شرکت‌های دیگر به اشتراک گذاشته نمی‌شوند.

اسکلت

شاید برایتان عجیب باشد، اما حتی همان پیام‌های رد و بدل شده‌ی به‌ظاهر بی‌اهمیت در اسلک محل کارتان هم ممکن است برای آموزش مدل‌های این پلتفرم استفاده شوند. براساس گفته‌ی معاون بخش محصول اسلک، این پلتفرم از سالیان گذشته در محصولاتش از یادگیری ماشین برای ارائه‌ی قابلیت‌هایی مثل پیشنهاد کانال و ایموجی استفاده می‌کند.

اگرچه اسلک از داده‌های مشتریان برای آموزش مدل زبان بزرگ محصول هوش مصنوعی خود استفاده نمی‌کند، اما می‌تواند از تعاملات شما برای بهبود قابلیت‌های یادگیری ماشینی نرم‌افزار بهره ببرد. در صورتی‌که از حساب سازمانی اسلک استفاده می‌کنید، امکان انصراف از این فرآیند وجود ندارد.

تنها راه برای لغو اشتراک اسلک، ارسال ایمیل ازطرف مدیر سیستم به آدرس feedback@slack.com است. موضوع ایمیل باید Slack Global model opt-out request باشد و URL سازمان نیز در آن درج شود. اسلک هیچ جدول زمانی برای مدت زمان انجام فرایند لغو اشتراک ارائه نمی‌دهد، اما پس‌از تکمیل آن باید ایمیل تأیید برای شما ارسال کند.

وب‌سایت اختصاصی

اگر وب‌سایت اختصاصی خود را راه‌اندازی کرده‌اید، می‌توانید با به‌روزرسانی فایل robots.txt از ربات‌های هوش مصنوعی بخواهید صفحاتتان را کپی نکنند. بسیاری از وب‌سایت‌های خبری اجازه‌ نمی‌دهند ربات‌های هوش مصنوعی مقالاتشان را مرور کنند. برای مثال، فایل robots.txt وب‌سایت WIRED اجازه‌ی دسترسی به ربات‌های OpenAI، گوگل، آمازون، فیسبوک، Anthropic و Perplexity و بسیاری دیگر را نمی‌دهد.

این قابلیت صرفاً برای ناشران محتوا کاربرد ندارد. هر وب‌سایتی می‌تواند با اضافه کردن دستور disallow به فایل robots.txt، ربات‌های هوش مصنوعی را از دسترسی به سایت خود منع کند.

منبع: زومیت

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری